Dit boek heb ik gelezen in kader van een blogtour. Dit is het vervolg van de avonturen van Manon en Leon.

Aan het begin van dit boek zijn Manon en Leon zeven maanden zwanger en Lou de Sint Bernardus maakt ook nog deel van het gezin uit.

Manon en Leon verwachten een identieke drieling . Ze zijn dus heel voorzichtig. Er staan drie wiegjes klaar. We komen snel te weten dat er drie identieke meisjes op komst zijn. Op een dag ontmoet Leon en Lou Tom, die ook nieuw in de buurt is, samen met zijn hond. Tom is een binnenhuisarchitect. De honden komen goed overeen en na een fijne babbel nodigt Leon Tom en zijn vrouw Amy bij hem thuis uit. Tijdens de volgende wandeling komt Leon tot zijn verassing te weten dat Lou eigenlijk een teefje is.

Wanneer Manon extreem voorweeën heeft en  naar het ziekenhuis moet, blijkt het dat het loos alarm was. Ze blijft wel nog een paar dagen in het ziekenhuis, maar mag daarna terug naar huis mits de belofte van strikte bedrust. Amy, de vrouw van Tom, komt regelmatig op bezoek. Bij het vorige bezoek aan de gynaecoloog werd er een datum vastgelegd om de bevalling te laten gebeuren. Er wordt ook beslist om de geboorte te laten gebeuren via een keizersnede, dit tegen de zin van Manon.De drie meisjes worden probleemloos geboren.

maar dit is het verhaal van Manon en Loen, dus loopt niets zoals gepland. Hoe alles verder afloopt is gewoon hilarisch. Dit is een echt heel goed feel-good boek. Ik lees dit boek heel graag en herlees en herlees dit boek met veel plezier .

Het is een vlot geschreven boek en is weer een pareltje van Sandra.