Wat een onschuldig dagboek leek over een meisje uit een beschermend milieu groeit langzaam uit een dagboek met wortels uit een, niet zo fraai, verleden. Het boek volgt precies het groeiproces van de Kerkhofbloemen of de Chrysanten. Arabelle begint te werken op de velden van haar vader en in de gesprekken met de werksters en gesprekken tussen werksters komt het verleden dichterbij. Is wat ze allemaal hoort waar? Wie liegt er ?

De hoofdstukken zijn van een goede lengte en het boek leest als een trein.
Ik heb genoten van het verhaal en van de schrijfstijl van Lara. Het boek zot vol met taalkundige pareltjes.
De zinsbouw is om duimen en vingers van af te likken.
Eén pareltje wil ik jullie niet onthouden: De kamers van haar geheugen waren leeggemaakt.
En zo zijn er nog vele.
Dit boek vraagt een vervolg en is zeker een aanrader.
De cover is prachtig en brengt je direct in de sfeer en is *****
Het verhaal is meeslepend. *****
Lara Taveirne is gewoon met dit boek topklasse.