Dit boek is een biografisch boek over een gebeurtenis dat de bevolking van St.Gillis in twee fronten verdeelt. Een onderpastoor die de teksten van tweede Vaticaans concilie heel letterlijk neemt en een pastoor die samen met de andere onderpastoor die conservatief zijn verdelen de parochie. Alles begint met de plannen om een nieuwe kerkvloer te leggen terwijl de jeugd van St. Gillis het moet doen met erbarmelijke huisvesting.

Door diverse archiefstukken en pamfletten en bikken in het dagboek van onderpastoor Verhaegen krijgen we een heel nauwkeurige reconstructie van deze episode.

Een liefdesgeschiedenis tussen een katholiek meisje, die dan nog zwanger geraakt, met een socialistische jongen maken van dit boek een echte page-tuner. als je dit allemaal overgiet met de schrijfkunst van Louis Van Dievel krijg je een heel fijn boek. Louis geeft perfect de tijdsgeest weer, al ook het gedachtengoed van die tijd dat zich liet zien in het dagelijks leven.

De macht van de Kerk was toen zeer groot en kon handelszaken maken en breken. Er werd toen enorm gedacht in hokjes: de katholieke kochten bij de katholieken en lazen katholieke kranten. St.Gillis was verdeeld tussen progressieven en traditionelen en deze scheiding was ook voelbaar in het dagelijks leven. Dit boek heeft mij heel erg geboeid doordat ik deze gebeurtenis deels meegemaakt hebt, deels via gesprekken met familieleden meer te weten kwam van het wat en hoe.

Je komt ook te weten waarom het terrein waar de jeugdverenigingen samen komen tot op de dag van vandaag 'jeugd zonder dak ' wordt genoemd.  

Dit is echt een boek dat je moet lezen zowel voor de geschiedenis over 'de zaak Verhaegen' al voor de geschiedenis over de katholiek kerk toen.