De titel van dit boek is al direct een doordenker. Onderwijs verrast en onwijs verrast. Dit is echte trigger om het verhaal te lezen.

De hoofdrolspelers zijn Tess en Boris, twee leerkrachten op één en dezelfde school. Het begint als een normale, collegiale ontmoeting. Doorheen het hele verhaal groeien de twee naar mekaar toe. Ze doen dit wel zo  dat de collega's niets opvalt. Het geheimzinnig handelen en leven neemt soms absurde, voor de lezer dan toch, vormen aan. Op school doen ze alsof ze 'enkel' collega's zijn.

Het leven op school en thuis worden heel kleurrijk beschreven. Je krijgt een zicht op hoe een leerkracht werkt, zowel op school als thuis. Het is mooi hoe twee mensen verschillend reageren op een zelfde situatie. Het is mooi te zien hoe Boris open en spontaan reageert en hoe gesloten en wantrouwig Tess reageert. Een traan en een lach zijn er voldoende aanwezig om het verhaal heel erg te beleven. Je leest dit precies alsof je in iedere scene naast of achter de personages staat. Het bekend maken van de relatie, de kennismaking met de zussen van Tess,... je beleeft het allemaal van op de eerste rij . Het boek is heel vlot geschreven en je snakt zo naar het vervolg van het verhaal terwijl je het leest. Het is een feel-good boek maar het heeft ook zijn momenten van wat droefenis. Na dit boek wil je zo het vervolg lezen en je kan dit boek apart lezen. Het is zijn vier sterren meer dan waard.