Dit is de laatste recensie van 2019.  Het is een top van een topschrijfster.

Dit boek gaat over Lise. We volgen haar leven en zien haar als assistent, op haar tochten doorheen het leven. Dit is een boek dat je naar de keel grijpt en dat volste dubbele bodems zit. Het is een verhaal van kansen krijgen en niet nemen, van uitdovende liefde en van steeds herbeginnen.

In dit boek zitten tekstpareltjes verborgen en wachten om ontdekt te worden. Twee pareltjes wil ik jullie niet onthouden: Eenzaamheid is een luxe, voor wie de tijd heeft om erbij stil te staan.  Een tweede dat bij blijft: Het leven is kort, maar de dagen kunnen lang zijn.

Je kan dit boek op twee manieren lezen. Je leest dit als gewoon een mooi verhaal en dat kan of je leest het op zoek naar (auto) biografische elementen en dan beleef je dit boek op een andere manier en blijft dit boek nazinderen. Griet op de Beeck heeft mensen die houden van haar boeken en van haar en mensen die dat minder doen.

Met dit boek zal dat niet anders zijn. Dit maakt deel uit van een trilogie. Waar het eerste deel handelde over incest , handelt deze over een ziekte van, vooral, jonge meisjes. benieuwd welke rode draad in deel drie geweven wordt.

Dit boek is een mooie afsluiter van mijn recensiejaar.