Van bij de eerste zin zit je in het verhaal. Het levensverhaal van Gaspard en Justine. De tijdslijn begint einde van de jaren twintig en eindigt in het jaar twintig éénentwintig.

Het huwelijksleven wordt er in beschreven zoals het is. Een leven met veel liefde en ook koelte en dit zowel in de wereld als in het gezin. Overspel en echtscheiding waren in die tijd nog taboe, er werd niet over gepraat, laat staan uitgevoerd.

Vrouwen die werkten waren nog een rariteit en er werd niet verder dan de kerktoren werd er gezocht naar partners. Homofilie was zeker uitgesloten. We zien ook de opkomst van elektrische huishoudtoestellen en we zien ook hoe sommige deze evolutie angstvallig zagen gebeuren. Dit boek sleept je mee doorheen het leven van toen en we zien hoe iedereen evolueert.

je wordt verslaafd aan het leven van Justine en Gaspard en alle anderen. Het is een Ries door de geschiedenis en je leest dit aan één stuk door. Het is wonderlijke deze twee mensen leven als twee vreemden en toch samen blijven. De twee-strijd voor de liefde is mooi beschreven en laat zien dat liefde soms niet genoeg is.

Het is een terugblik naar vorige eeuw. Deze terugblik gaat soms gepaard  met heimwee. Het was een periode met veel liefde maar ook met veel koelte. Dit is een zeer mooi boek dat ik graag gelezen heb en dat terecht deel uitmaakt van de wereldbibliotheek reeks.