Als doden spreken is het tweede boek in een reeks van drie. Ik mag dit pareltje voor de blogtour van Hamley Books lezen en recenseren.

Het is zeker nuttig om eerst deel één, als doden dromen, te lezen. Het leven van April is niet geordend en dat is licht uitgedrukt.

Het feit dat ze bepaalde gaves heeft maakt het alles niet eenvoudiger.  Als ze van een dode een opdracht krijgt gaat ze terug naar Terr. Maar door dit reizen verliest ze contact met haar beste vrienden. Haar gaves worden opgemerkt door een journaliste en die probeert haar te ontmaskeren. Wanneer een goede vriendin van haar ontvoerd wordt door twee forumgenoten van die journaliste gaat April opnieuw naar Terr en beleeft daar een hels avontuur. Ze ontmoet vele nieuwe personages zoals de hond Mayo en de machtige Sekhmet, de godin van ziekte en verderf. Ze openen de jacht op de ontvoerders en hopen dat April haar dodelijke gaven niet of niet ten volle moet gebruiken.

In de finale wordt het contact met haar twee partners weer goed omdat ze open kaart speelt en de waarheid spreekt.

Eind goed, al goed?

Wie wilt er niet in Terr  leven?  Deze wondere wereld en haar bewoners is zo filmisch beschreven dat je het verhaal precies mee beleeft. Je zit in het verhaal en dat  komt het lezen zeker ten goede. De verhaallijn zit goeden de personages zijn ook mooi uitgetekend. het einde is, gelukkig, open en doet de spanning zo stijgen dat je snakt naar het vervolg in deel drie.