Ik heb lang getwijfeld, maar vandaag schrijf ik dan toch mijn verhaal. 

Eind december 2020 heb ik, blijkbaar, een CVA gehad. Schijnbaar, omdat ik het niet zelf herkende. Mijn collega’s van dat weekend zagen dat mijn geschrift niet oké was, het was lelijker dan anders. Ook had ik, moeite met een neurologische test. 

Ik zelf ben verpleegkundige op een stroke unit maar zag deze symptomen niet bij mijzelf. Ik onderging snel een NMR van de hersenen en daar zagen ze dat dit niet de eerste keer was. Er was een ouder letsel aan de andere kant. 

Na allerlei onderzoeken te hebben ondergaan mocht ik naar huis op oudjaar. Mijn herstel duurde thuis tot 1 april 2021. Gelukkig heb ik weinig of geen problemen meer. Ik moet wel nu meer denken voor ik iets zegen ik moet ook langzamer iets zeggen. Ik heb ook, volgens mijn huisgenoten last van stemmingswisselingen en die kunnen soms hevig zijn.

Beetje bij beetje komen de interesses in mijn hobby’s weer en begin ik weer te lezen, recenseren en dichten.

Ik besef dat ik veel geluk gehad heb. Mijn recuperatie verloopt ook langzaam. 

Dus deze blog blijft zeker bestaan en hoop dat je hier mooie momenten mag beleven.