Archief 29 oktober 2022

Feest van het boek deel 1

Vandaag fietste ik naar het filiaal van Standaard Boekhandel van Londerzeel. Vandaag signeerde Emmelie Anna Arents en Rani De Vadder hun boeken .

Na een tocht over ‘fietspad in slechte staat’ kwam ik aan in deze toffe winkel.

Deze twee toffe dames signeerde met veel plezier mijn boeken. met Emmelie sprak ik ook nog een beetje over haar Rockband Solitude within. Met de muziek van hun laatste CD trok ik huiswaarts.

deze eerste deel viel super mee en ik kijk al uit naar de twee volgende meetings.

HEEN Mel Hartman

 

Heen is het eerste boek van een tweedelige reeks. Wanneer men de cover bekijkt, zie je precies twee delen, twee werelden.

De cover is gebalanceerd en mooi geïllustreerd. Bij ieder hoofdstuk staat een mooie illustratie. Speelt de afbeelding een rol in het hoofdstuk?

Je wordt direct in het verhaal getrokken en we maken kennis met Georoges, een meisje. Op een dag komen er familieleden haar ophalen en dat is het begin van een nieuw leven voor haar. Je voelt je op een rollercoaster van gevoelens en gebeurtenissen. Alles gebeurt zo snel dat je bijna niet kunt volgen. Er zijn ook een aantal knipoogjes zoals de naam Boris Tromp, een verwijzing naar Boris Johnson of naar Donald Trump of een mix van de twee? De traditionele zwarte kat verschijnt ook in dit verhaal.

Dit is een spannende page-turner. Je zit in het verhaal van bij het begin en je komt uit dit verhaal puffend als na een lange periode onder water. Ik snak naar deel twee en kan nauwelijks wachten.

Zonder Genade

Ik begin met de cover. Deze is weer heel mooi. We zien de rug van een lopende vrouw. Je beseft dat deze vrouw een rol speelt in het verhaal, maar hoe?

Deze cover trekt de aandacht in de boekhandel en je Beni spontaan geneigd om dit boek te kopen.

Je begint in deze thriller direct met het verhaal, zonder proloog. Je wordt zo inzet verhaal getrokken en je geraakt niet meer uit dit verhaal tot wanneer je het boek dichtdoet op het einde.

Hoofdstukken in het heden wisselen af met hoofdstukken in het verleden van een personage. Als er op een avond een man dood geschoten wordt, is dit het begin van een moordonderzoek door Rani en haar team. Ze onderzoeken deze zaak heel grondig en krijgen te maken met een stoet aan getuigen en kandidaat moordenaars. Snel beseft het team dat niet iedereen eerlijk is en dat elkeen wel een leugentje om bestwil heeft. Het duurt lang eer we de titel uitgesproken hoort door de hoofdverdachte van dat moment.

De rode draad in dit verhaal is die van loslaten. Het mooie van een reeks is dat je de teamleden al wat kent, en je ze mee ziet groeien.

Dit is weer een page-turner. Je blijft lezen tot het einde. Het was lang geleden dat ik nog zò ne spannende thriller gelezen.

Dit is echt zijn  vijf sterren waard.

Sterre deed het weer!

Prijsuitreiking Boontje

Vandaag werd de Poëzieprijs Boontje voor de 27 ste maal uit gereikt In Dendermonde in aanwezigheid van Jo Boon.

Welkomswoord door Hilde De Paepe.

Hierna las Peter Goosens “De poëziemachine” van Louis Paul Boon.

Nele Cleemput sprak voor de stad het publiek toe.

Marijke Van Nimmen gaf een muzikale toest aan het geheel.
Hilde Van Cauteren gaf het juryverlag weer
Daniel Billiet gaf een toonbox aan met een paar do’s en don’ts. Tips voor een volgende deelname?

Na de prijsuitreiking was het tijd om nog wat bij te babbelen.

Verknipt Sandra J.Paul

Deze nieuwe thriller van Sandra J.Paul is weer een topper. Je zit direct in het verhaal.

Spoiler alert

Het boek is, na de proloog, verdeelt in drie delen en elk deel begint met een citaat waarin de waarheid een belangrijker rol speelt. In het eerste deel spelen leugens een belangrijke rol. In het tweede deel begint de waarheid naar boven te komen, denk je en in het derde deel leidt de waarheid je in de donkere wereld van Zoey.

Doorheen het verhaal geraken Zoey en Philip steeds verder van elkaar tot op een dag dat Philip aankondigt dat hij Zoey gaat verlaten. Hierdoor geraakt ze steeds meer in een donkere periode. Dit is een echte mine-switch . Doorheen het verhaal wordt je zoveel keer op het verkeerde been gezet dat je uiteindelijk niet meer weet wat je moet geloven. Je begint je te voelen zoals Zoey en je kan geen onderscheid meer maken tussen heden en de donkere wereld. Na het lezen van het boek blijf je met vragen zitten van wat werkelijkheid is en wat Zoey zich voorstelt. Dit is zo geschreven dat je steeds verder wil lezen en als het ware dit boek verslindt.

Sandra laat de donkere wereld en de werkelijkheid afwisselen zodat er steeds een sprankeltje licht aanwezig is.

Dit is zeker vijf sterren waard.